سکه دوزی سیستان و بلوچستان
یکی دیگر از شاخه های رو دوزی های سنتی سکه دوزی می باشد که از هنری بومی مردمان استان سیستان و بلوچستان می باشد که به دست بانوان خوش ذوق و سلیقه ی منطقه بلوچستان در منزل تهیه می شود.
سکه دوزی بیشتر در روستای این استان رواج دارد و از آن برای زینت دادن به رویه رختخواب و یا به صورت آویزهای زینتی و… استفاده می شود.
در سکه دوزی مخصوصا در مورد آویز های تزئینی دیوار، معمولا پارچه به اشکال هندسی خاص مانند دایره ، لوزی یا مثلث بریده شده و پس از سکه دوزی، این تکه ها را به هم وصل کرده و ابعاد بزرگتری را بوجود می آورند.
همچنین مواد اولیه سکه دوزی به دلیل مجاورت با کشور های پاکستان و هند از این دو کشور تهیه می شود.
سکه دوزی بلوچی به دو دسته تقسم می شود :
1- آویزهای تزیینی که برای آویختن به دیوار تهیه می شود. ( برای تهیه این محصول پارچه هایی را به اشکال و رنگ های مورد نظر انتخاب کرده و دکمه های صدفی بر آن می دوزند. گاهی در لابلای این دکمه ها ، آینه های کوچک و بزرگ و پولک رنگین قرار می دهند.)
2- رویه رختخواب (برای این کار بر روی پارچه ای پشمی یا نمد ، طرح دلخواه را با دکمه دوخته و در لابلای دکمه ها، خرمهره و آینه های ریز و درشت قرار داده و اطراف آن ها را بخیه می پوشانند و از یک طرف تمام رویه کار را با منگوله های نخی رنگی تزئین می کنند.)
مواد اولیه در سکه دوزی :
- دکمه های سفید پیراهن یا دکمه های رنگی
- صدف
- خرمهره
- قطعات ریز و درشت آینه
- منگوله های پشمی
- سوزن و نخ معمولی و پارچه هایی دارای برق و جلا مانند ژرسه.
مهمترین مناطق تولید و عرضه سکه دوزی ، روستاهای اسکپه، پیپ، فنوج، چانف و آهوران از توابع شهرستان ایرانشهر می باشد.
بانوان سیستان و بلوچستان با زنده نگه داشتن هنرهای سنتی این استان و نمایش آن به سایر مناطق کشور و حتی خارج از کشور توانسته اند علاوه بر کسب در آمد ، هنرهای زیبا و دست دوز خود را به سایر افراد معرفی نمایند.